پیش فرضی نیست

بوی بهار که می آید درختان و گلها از خواب بیدار می شوند . یعنی وقتش که می رسد جوانه ها آگاه می شوند ،هوشیار می شوند.  آگاهی حاصل بیداری ست .  نتیجه  آگاهی و بیداری ، شکوفا شدن لست . 

شاید این خواست طبیعت است که زمان را قربانی  کند برای لحظه ی بیداری،  .بی شک جای گله و شکایت نیست . 

بهار فصل زیبایی و شادی ست . فصل دیدار های تازه . با خود امید می آورد . . عشق هدیه می دهد . 

اگرچه زمستان های سخت را گذراندیم اما بهار که می رسد کسی به سختی زمستان نمی اندیشد . بهار امید آینده است  و انسان به امید ، به عشق  زنده است  و ظرف احساس دیگر خالی نیست .