تقدیر را بهانه کن که من هنوز
چون عاشق همیشگی
خفته در بستر زمان
مست از می ناب
می سرایم از عکس رخ یار
که رقص کنان سر بر می آورد ز انبوه خاطره
ویرانی دلم را نظاره کن
که من هنوز
که بعد سالها شب و روز
زندگی را به انتظار تو
نشسته در کنج یک خاطره
ببین چگونه نقش گرفته ای
ایدئولوژی بی رحم لبخند هایت
عشق را به اسارت چشم هایت
قلب را کف دست هایت
زندگی را به اختصار لحظه ها کشانده است
ببین .! ...
نگاه کن ....
برو.....
