آدم موذی

 آدم های موذی همیشه مثل یک علامت سوال هستند . کنارت می آیند و می روند و لبخند می زنند . زندگی می کنند و برگ برگ زندگی را ورق می زنند اما همیشه در عمق وجودشان می توان جای یکعلامت سوال را پیدا کرد . سوالی که تو جوابش را نمی دانی . حتی با نگاه شک و تردید به او نگاه می کنی . تردید از انکه او به چه می اندیشد . یا حرکت بعدی او چه خواهد بود ؟ کجا و چطور در فکر آسیب رساندن به تو یا دیگری ست   دنیای عجیبی را برایت رقم می زنند . دنیایی پر دو دلی ، شک  و یا حتی تنفر .

همیشه فکر می کنم در مواجهه با این آدم ها عضلاتم منقبض می شود . انگار تحت فشار قرار می گیرم . 

 

 

پ.ن : 

برمیگردم و این حرفها را کامل می کنم