پاییز
بی باده بهار خوش نباشد . ......
آمدم رفقا .آمدم . .... آمدم که در جمع هم و با هم باشیم و چه خوش است این با هم بودن .
امدم چند نکته کوچک را عرض کنم و بروم .
اول :
پاییز امسال بدون هیاهو از راه رسید . انقدر که نه از یار دبستانی خبری ست و نه ژرنال های زرد و قرمز و قهوه ای .
با تمام این تفاسیر ، پاییزتان به نیکی .
دوم :
چند روز پیش روز جهانی صلح بود اختصاص داده شد به کرونا . اگر راستش را بخواهید ;چند سالی ست که دارم به این نکته فکر می کنم . در اینکه صلح مایه آرامش و آسایش بشریت است شکی نیست و نیاز به گفتن هم ندارد اما مشکل از جایی آغاز می شود که بشریت ناگزیر است برای رسیدن به صلح بجنگد و این جنگ سالها بلکه قرن ها به شکل های مختلف در زندگی انسان ها نشو و نما کرده . با این اوصاف چطور می شود از صلح حرف زد ؟
سوم :
هنوز کاریکارتوری در خور شان و مناسب با موضوع صلح و کرونا ندیدم . شاید ایراد از من بوده . یا شاید کاریکاتوریست کم کار شده اند ؟
چهارم و پنجم و شش هم بود که در وقت مناسب تری عرض می کنم .
پ.ن:
باشید که باشم تا ابد .
