سبز باش مثل جنگل

شب است.    آهسته آهسته گلهای باغچه به خواب می روند و جهان به شکل دیگری ادامه می یابد . زمین به سکوت می رسد و آسمان به سکوت شب می نگرد . من اما به رویش جوانه هایی فکر می کنم که قرار است با تو سر به فلک بکشند . 

چشم هایم را می بندم . جهان سبز می شود و سرسبزی دشت ادامه راه توست   . سبز باش و با طراوت . بگذار جهان به بودنت تکیه کند .