هوا بس ناجوانمردانه سرد است .
در این وضعیت در ارتفاع هم باشی . قد یک چمدان دو نفره هم لباس بپوشی همچنان بچسبی به بخاری و باز هم لرزشی از سر سرما در دست و پا .
پ.ن .
دست و پام سر شده از سرما .
زمستان می آید دلمان برای تابستان تنگ می شود . تابستان می آید دلمان برای زمستان تنگ می شود . یعنی حکایت این دل ،حکایت چشم بادامی ست .
از شما چه پنهان داشتم فکر می کردم در طبیعت قانونی به نام قانون جنسیت وجود دارد که در انسان ها و در جانواران . گیاهان و در حالت کلی در نباتات جود دارد . درک من از اهمیت وجود این قانون این است که با در نظر گرفتن بعد جنسیتی برای رسیدن به تعادل در هر فرد باید این قانون را به تعادل رساند . ساده تر عرض کنم . طبیعت نه خود را در گیر مرد سالاری و نه زن سالاری می کند .
عدم تعادل یا بر هم زدن تعادل در این مورد تبعاتی را به همراه دارد که خصوصا در زندگی انسانی خود را بسیار پر رنگ نشان می دهد . این مسأله به سبب وجود نظام غریزی قوی در گیاهان و جانوران دیده نمی شود .
در جامعه ی انسانی وقتی تفکر رسیدن به جنسیت سالاری نشو و نما می کند دیگر قانون برابری وجود نخواهد داشت .یعنی ریشه یک تفکر مخرب . اینکه ما یک بعد جنسیتی را در جامعه در نظر نگیریم یا با توجیه بسیار ساده سعی در کمرنگ شدن آن داشته باشیم .
به طور مثال در برخی جوامع زن را موجود ضعیفی می دانند و به این بهانه زن را در پستو های هزار توی به ظاهر امن خانه پنهان می کنند .
این خود می تواند یک تفکر ریشه ای دیگر در خصوص ظلم باشد . یا در یک مثال دیگر می توان توضیح داد که مرد ها عمدتا موجوداتی قدرت طلب هستند . این قدرت طلبی همراه با آموزه های مستقیم و غیر مستقیم غلط سبب شده تا مرد ها خود را در بسیاری از امور برتر و مقدم تر بدانند بنابراین حق اعمال زور را به خود می دهند . در صورتی که هدف طبیعت چیزی جز رسیدن به این عدم تعادل است . و مثال هایی چنین .
وقتی به جهان و تحولات اان می نگریم ( از هر حیث )می بینیم که عدم تعادل در قانون جنسیت زمینه ساز و ریشه بسیاری از تحولات مخرب بوده پس این جهان از اعتدال خود خارج است .
از طرف دیگر انسان ها برای رسیدن به اعتدال به رویای خود پناه می برند . در رویا های خود تصاویری را خلق می کنند که می خواهند باشند یا ،می خواهند مورد پذیرش دیگران باشند و به این طریق کم و کاستی های خود را التیام بخشند . حال اگر این تصاویر ارائه شده صادقانه و درست نباشد آن بعد کمال طلبی دچار ضعف می شود و سبب بروز نارضایی می شود .در این حالت هم خود را مورد قضاوت ناعادلانه قرار می دهیم و هم دیگران را .
بنابراین خشم ، شرم ، گناه و .... شکل می گیرد . یعنی خود را قضاوت می کنیم و در پی آن تنبیه می کنیم . یعنی سو رفتار با خود . وقتی این سو رفتار ها عادت می شود می تواند به صورت فرهنگ بروز کند . فرهنگی مخرب که قالب می شود .
به همین سادگی یک جامعه در مقیاس بزرگ و یک خانواده در مقیاس کوچک رو به نابودی پیش می رود .
