نیاز به نوشتن بود اما کاغذی نبود ،نیاز به نوشتن بود اما مخاطبی نبود . حتی نیاز به گفتن بود اما گوش شنوایی نبود .
آنجا که لب ها لبریز از حرف بودند و کلمه نبود ،آنجا که تنهایی بود و تنهایی بود و تنهایی.
همه و همه سبب شد تا دوباره به این صفحه پناه بیاورم برایهزار ناگفته که شاید بتوان گفت فقط آن زمان که لبریز از گفتن بودم .
تو کارگاه هستم و کار پیش آمد بقیه باشه برای بعد
