من تنها

نیاز به نوشتن بود اما کاغذی نبود ،نیاز به نوشتن بود اما مخاطبی نبود . حتی نیاز به گفتن بود اما گوش شنوایی نبود . 

آنجا که لب ها لبریز از حرف بودند و کلمه نبود ،آنجا که تنهایی بود و تنهایی بود و تنهایی.

همه و همه سبب شد تا دوباره به این صفحه پناه بیاورم  برایهزار  ناگفته که شاید بتوان گفت   فقط آن زمان که لبریز از گفتن بودم . 

تو کارگاه هستم و کار پیش آمد بقیه باشه برای بعد